Het publiek verwelkomt de zanger met enthousiasme. Een warme welkom in een sfeervol omgeving: het kerkgebouw De Duif aan de Amsterdamse Prinsengracht.
De grote gewelfde zaal zit vol mensen die op de North Star blues singer wachten. Wel is het verwachting dragelijk en zelfs gezellig dankzij de leuke muziek van Bo Diddley, John Lee Hocker en Muddy Waters onder anderen. Allemaal muzikale ouwe vrienden.
En dan ook die sfeervolle concertzaal die oorspronkelijk een Katholieke kerk was en nu als evenementen gebouw dient. Het ruikt naar pas gepolijst en gewaxte hout, van die fraaie houten vloer onder onze voeten.
De podium waar de artiesten optreden is niks minder dan het altaar waar vroeger de priesters de mis opdroegen.
Mijn metgezellen en ik zitten aan de eerste rij, wat een geluk!
De sfeermuziek verdwijnt en de lampen die de zaal belichten gaan uit. Alleen het altaar is verlicht.
Sivert komt de podium binnen, pakt een akoestische gitaar en kijkt het publiek aan. Hij heeft een eerzame, bescheiden blik. Een leuke vent.
Hij begint het nummer Prisoner Of The Road te zingen en dan is er maar alleen zijn gitaar en zijn stem, zijn ongelooflijk fraaie stem die je ziel raakt, met de kracht van een echte Viking blues zanger.
Een achter elkaar komen nog meer nummers. Vrijwel al de meest geliefde en favoriete liedjes van zijn solo muziek carriere maar ook vele van Madrugada.
Alleen maar de cristal clear divine sound van al die gitaar noten en het gevoel dat we allemaal iets heel bijzonders aan het meemaken zijn, dat we een magische avond beleven.
***********************
Ik heb het hier veel moeite mee om met mijn nog niet helemaal volmaakt Nederlands zo' n mooi evenement goed te kunnen beschrijven. Je moet simpelweg er bij zijn geweest.
Laten we dan gewoon van de muziek en de mooie stem van Sivert Høyem genieten, al was het maar op videos van Youtube, maar ook van zijn voormalige band, de al verdwenen Madrugada
************************************************************************************
DE MUZIEK
Strange Colour Blue
Deze song was een van de eerste hits van Madrugada. Uit hun eerste album Industrial Silence, 1999.
De solo gitaar en de stem van de Noordse zanger maken dit nummer alleen maar mooier.
Prisoner Of The Road
Sivert Høyem schreef het lied om de bekendheid en bewustzijn voor de 43 miljoen wereld vluchtelingen te verhogen, op opdracht van The Norwegian Refugee Council.
Into The Sea
Van zijn album uit 2006 als Sivert Høyem & The Volunteers. Hij ging later door met zijn solo muziek carriere.
1st Day of Somersaults
Uit zijn eerste solo album van 2004, Ladies And Gentlemen Of The Opposition.
Give It A Whirl
Van het album Long Slow Distance, 2011. Hier een live versie.
MADRUGADA
Blood Shot Adult Commitment
Majesty
Live version van die voortreffelijk, prachtnummer, de meest bekend van de Noordse band. Let op de elektrische gitaar van Robert Burås (in 2007 overleden), om niet te zeggen van de zang en gitaarspel van Sivert. Het hele nummer gaat in crescendo tot een apotheose van kracht en intensiteit waardoor je kippenveld krijgt. Impresionante!
Salt
Uit Industrial Silence
Geen opmerkingen:
Een reactie posten