Ik kwam erachter dat de Amerikaanse band ergens in de regio ging optreden. Dat was wel een wonderlijke gebeurtenis........want de show ging plaats vinden in een alledaagse discotheek middle of nowhere in de streek van Murcia!
De avond van het concert begon al slecht. De vrienden met wie we afgesproken hadden, kwamen bij ons met de auto veel te laat, en we moesten nog 40 km rijden, naar El Cruce del Raal, een kruispunt vergelijkbaar met die waar Robert Johnson zijn ziel naar de duivel verkocht.
Hoe dan ook, we waren net op tijd om het optreden van de eerste (onbekende) band nog te zien. Althans dat dachten we. Toen we binnenkwamen, stonden de jongens van Forest Hills allang op het podium. I Wanna Be Sedated was het nummer. De sound was geweldig, wat een kracht.... Ramones op zijn best!
"Wanneer zijn ze begonnen?", vroeg ik aan iemand. "Tijdje geleden, een half uur of zo". Shit! Die band treedt bijna altijd ongeveer 45 minuten! De show was nagenoeg afgelopen!
De organisatoren van het concert hadden alles verkeerd gedaan, namelijk:
1) Het concert begon veel te vroeg. Vrijwel iedereen kwam er veel te laat aan. Hiermee hadden ze helemaal geen rekening gehouden met het Spaanse gebrek aan punctualiteit. De meeste mensen dachten van "Nou ja, eerst komt er de support act..", maar er was gewoon geen support act.
2) De capaciteit van de zaal was beperkt, maar toch werden er veel meer tickets verkocht dan toegestaan. De zaal begon te overstromen met meer en nog veel meer mensen. De situatie begon uit de handen te lopen.
3) Ze hadden een heel ingewikkeld systeem bedacht om drankjes te krijgen, bij de bar. Dat leidde tot verwarring en zelf agressie. Mensen wilden gewoon zuipen tijdens de show, maar het lukte gewoon niet. Onderschat nooit een dorstige Spanjaard, hunkerend naar bier! Het publiek was woedend.
En toen stopten The Ramones met spelen. We wachtten allemaal op het volgende nummer, maar in plaats ervan, Joey en zijn broertjes zeiden bedankt en tot ziens en liepen weg. De menigte wachtte. Er gebeurde niks. Ze kwamen niet terug. De show was gewoon afgelopen. Mensen begon te schimpen, te bespotten, te vloeken en te beledigen. We stonden ook nog als haringen in een ton. Plots besefte ik me ervan en werd bang. En toen riep ik naar mijn vrienden: "Laten we hier weg! NU!"
Het leek alsof iedereen hetzelfde idee had, want toen begon het leegloop naar de uitgang. Iedereen wilde er uit. Er waren één uitgang of drie, maar door welke reden dan ook, slechts één was uitvoerbaar, en daar liepen al die haringen heen. Nou, lopen kon je gewoon niet. Ik werd letterlijk meegesleurd door de massa in paniek. We waren allemaal zo gecomprimeerd, dat zelfs ademhalen moeilijk was.
Hand in hand met mijn vriend, probeerden we de weg naar de vrijheid te vinden. Nooit van tevoren had ik zo' n claustrofobische gevoel gehad!
En toen kwamen we uiteindelijk naar de uitgang. Ik ademde gretig de frisse lucht van de voorjaar' s avond. Buiten was er een kram waar je bier kon krijgen. Het bier smaakte beter dan ooit.
Een beetje verderop was er een groot puinhoop: auto's in brand gestoken, veel ruzie, mensen die wilden het gebouw ook in brand steken, politie, vechtpartijen....
Dat was heel lang geleden, in een droge en taaie streek, ergens in het Spaanse zuidoosten.
The Ramones gaven in 1991 10 concerten in Spanje: 2 in Madrid, 2 in Barcelona, één in Valladolid, Oviedo, Vigo, Valencia, Pamplona en Bilbao. Op internet zijn er verslagen over die evenementen.
Maar er is bijna geen informatie te vinden over het rampzalige concert van december 1990 middle of nowhere, ergens in Murcia' s omgeving. Vrijwel helemaal niks. Alsof het nooit was gebeurd.
En nu vraag ik me af: waarom, in vredesnaam, gingen The Ramones naar zulke gat ? Op welke redenen traden ze op in zo' n discotheek, in de kont van de wereld? Gingen ze incognito? Waren ze echt The Ramones, of misschien vier verklede kerels uit de streek, uitbetaald door een gewetenloze ondernemer?? Waren we er echt geweest???
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De muziek
Wie echt van Rock muziek houdt, heeft hoogstwaarschijnlijk iets gehad met deze New Yorkse band.
Ik vind The Ramones nog steeds geweldig. Hun muziek is direct en simpel, zonder opsmuk, krachtig en brutaal, maar zo hoort het ook bij echt R&R.
Eerlijk gezegd, het was lang geleden dat ik niet meer naar de Ramones luisterde, het was gewoon uit tussen die mannen en ik. Het heeft natuurlijk te maken met de veranderingen van het leven. Muzieksmaak en leven lopen samen. En ik had zoveel Gabba Gabba Hey en Hey Ho let' s Go geluisterd dat ik er op een gegeven moment genoeg van had.
Toen ik deze blog over muziek en het leven begon, herinnerde me plotselig dat concert in de Spaanse zuidoostelijke woestijn, zo lang geleden. En toen ontmoette ik weer de Ramones. Ik heb nog steeds iets met hen, na al die jaren.
Ik vind The Ramones geweldig omdat ze, samen met andere egentijdse punk-rock banden en artiesten, de beginselen van R&R deden herleven.
Halverwege jaren 70 zat de muziek panorama zoals het volgt: symfonische rock, met al die arrogante gitaar heroes die door solo' s van vijftig minuten aan het spelen het Guiness record probeerden te breken, rock megabanden uit de jaren 60 die heel ver waren van de Spirit of Rock' n' Roll. Denk bij voorbeeld aan Led Zeppelin, Yes, Supertramp, Genesis......
En toen stoven ze de muziekscene in. The Stooges, The New York Dolls, Television, Patti Smith, Dictators en veel meer. En natuurlijk The Ramones.
Laten we nu even genieten van Iggy Pop & The Stooges:
En nu The Dictators met California Sun
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Muziekinvloeden van The Ramones
R&R uit de jaren 50
Persoonlijk vind ik Bo Diddley een van de beste oldies, hier met het heerlijke nummer Mona.
Surf Rock, Garage uit de 60' s, The Beatles....... en of course The Trashmen. Ken je dit liedje van The Ramones? In werkelijkheid is het van The Trashmen, een band uit de vroege jaren 60.
B-B-B-BIRD, BIRD, BIRD,
B-BIRD' S THE WORD..........
Als bekroning, een van mijn favoriete songs van The Ramones: I Wanna Be Sedated
En nog eentje: I Wanna Be Well
Ramones forever!
Wat een heerlijk verhaal, zo uit een Tarantino film, maar dan heb je een goede film met een goede soundtrack ! De KGB nam mijn meisje mee, de eerste en enige cover die ikzelf van the Ramones heb gespeeld (The KKK took my baby away). Klonk wel leuk door the Bitch Boys op een camping in Rome, met de roze autobus.....
BeantwoordenVerwijderenRock'n'Roll Highschool is mijn favoriet !!!!!
Zo'n kruispunt ergens bij Murcia is meer iets voor een shootout Il Massacro di Django of zo.
Surrealistische beschrijving en niet eens dronken geworden.
Spanjaarden komen ook nooit op tijd zeker als de band te vroeg begint. Uit de Europese Unie of is dit geen Geert Wilders blog ?
Groetjes, Gerard
Toevallig heb ik ook ooit The KKK Took My Baby Away gespeeld, maar dan op de basgitaar...
BeantwoordenVerwijderen